عشق نافرجام

زعمرخویش همی آید خیالم
که سختی وخوشی ناپایدارند...
که من عمری به بازیچه گریبان
وتو عمری مرا سر در گریبان
نه از عالم خیرآمد ز مستی
نه از افلاک رسد رسم از خود پرستی
... عشق از حال ما رندان ندانند
وزین مستانه جامی نرهانند
من از چشمان مستت طاق گریان
وتودر عشق من مانند طوفان
گریبان گیر عشق نا به فرجام
ز هر جامی رسد زهری بدان جام
اگر این عشق هست لایتناهی
کشم این عمر را من به تباهی ..........


شعر از : صباح آل علی.